- məziyyət
- meziyet
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
əziyyət — is. <ər.> 1. Məşəqqət, əzab, cəfa. Yolun əziyyəti. Əziyyətə rast gəlmək. – Bəli, Yer üzünün bu mənzərəsi; Arabir məni də salır qüvvətdən; Həyat qurtarmadı bu əziyyətdən. S. V.. // Ağrı, ağrı acı. Yaranın əziyyəti. Əziyyət çəkdirmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əziyyətsiz — 1. sif. Əzabsız; asanlıqla, çətinlik çəkmədən əldə edilən, görülən. Əziyyətsiz iş. – Qışsız bahar olmadığı kimi, döyüşsüz, əziyyətsiz, qurbansız da qələbə, xoşbəxt həyat yoxdur. Ə. Abasov. 2. zərf Əziyyət vermədən, əzab vermədən, incitmədən.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əziyyətli — sif. Əzablı, məşəqqətli, əzab və əziyyətlə bağlı olan. // Çox ağır və yorucu; üzücü. Əziyyətli yol. Əziyyətli iş. Əziyyətli həyat. // Çox zəhmət tələb edən. Lüğətçilik çox əziyyətli işdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əziyyətsizlik — is. 1. Heç bir əziyyətin, çətinliyin olmadığı hal və keyfiyyət. İşin əziyyətsizliyi. Yolun əziyyətsizliyi. 2. Əziyyətsiz (3 cü mənada) adamın hal və keyfiyyəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əziyyətlilik — is. Əzablılıq, məşəqqətlilik; ağırlıq, zəhmətlilik, yoruculuq, üzücülük. Yolun əziyyətliliyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ziyy — ə. 1) qiyafə, xarici görünüş, zahiri görkəm; 2) geyim, paltar, kostyum; 3) forma; 4) dəb … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əziyyət — ə. incitmə, əzab … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ZİYY — (C.: Ezyâ) (Zeyy) Dış görünüş. * Libas. Kılık, kıyafet. Hey et … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
qəziyyə — is. <ər.> 1. Əhvalat, hadisə, vaqiə, təsadüf, macəra. <Vəzir:> A kişi, bu gün başıma bir qəziyyə gəlibdir ki, heç fikrimdən keçməzdi. M. F. A.. Məmmədrza Tamamın faciəli qəziyyəsini nağıl etdikdə, . . göz yaşları neysan yağmuru kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hal-qəziyyə — is. <ər.> Hadisə, əhvalat, qəziyyə. <İbrahim xan Vaqifə:> Gedin, görək hal qəziyyə nə minval üzrədir. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məziyyət — is. <ər.> Bir şeyin, adamın üstünlüyünü təşkil edən xüsusiyyəti. Hər bir şairin, yazıçının, dramaturqun ən böyük məziyyətlərindən birisi onun mövzu seçməyi bacarmasıdır. C. C.. <Zeynal> hər kəslə tanış olduqda özünün məziyyətlərindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti